<<powrót

III rok 2007-2008

Warsztaty

Justyna Rochala

Rzeźbione uczuciem

Uczucie, to proces psychiczny odzwierciedlający stosunek jednostki do otoczenia, do jego elementów i do samego siebie. Mogą one:
– zmienić nasze postrzeganie, zachowanie i relacje z otoczeniem,
– wpłynąć na nasze decyzje,
– sprawić, że będziemy uparcie dążyć do jakiegoś celu, absolutnie nie zwracając uwagi na wszystkie przeciwności losu.
Jakie znamy uczucia?
Najczęstsze, czyli takie, których siłę poznał lub w najbliższym czasie pozna każdy z Nas, to miłość, szczęście, przyjaźń, nienawiść, zazdrość, smutek, współczucie.

Cele:
– próba zdefiniowania i wizualizacji własnych uczuć,
– rozwijanie wyobraźni przestrzennej,
– autorefleksja, przyglądanie się swoim uczuciom.

Przebieg pracy:
Część I:

Zastanówcie się, jakie uczucia dominują w waszym życiu. Spróbujcie stworzyć własną definicje opisującą uczucie, nad którym chcielibyście się dziś zastanowić. Pomyślcie, w jaki sposób można je zwizualizować, przy użyciu jakich kolorów, kształtów i faktur.

Część II:
Przy użyciu dostępnych materiałów spróbujcie zobrazować dane uczucie. Podczas pracy uwzględnijcie wasze wcześniejsze przemyślenia na ten temat.

Część III: Prezentacja
Porównajcie swoje prace, spróbujcie odgadnąć jakie uczucie przedstawili inni.

Odpowiedzcie na pytania:
– jakie są wasze wrażenia?
– jakie napotkaliście trudności?
– jakich środków użyliście do przedstawienia swoich uczuć, dlaczego?
– czy uczucia są częstym motywem w dziełach sztuki?
– co zrobić z pracami przedstawiającymi złe emocje?

Uczestnicy: młodzież licealna
Miejsce: klasa
Materiały: różnokolorowy papier, klej, bibuła, gazety, taśma klejąca
Czas: 90 minut

Bibliografia:
Gładyszewska-Cylulko J., (2007), Wspomaganie rozwoju dzieci nieśmiałych poprzez wizualizację i inne techniki arteterapii, Warszawa, IMPULS.
Ekman P., Davidson R., (1999), Natura emocji, Gdańsk, GWP.
Rydz E., Musiał D., (2006), Z zagadnień psychologii rozwoju człowieka, Lublin, Towarzystwo Naukowe KUL.

<<powrót